تحلیل فضایی و سطح بندی شاخص های توسعه یافتگی ای با تاکید بر عدالت فضایی مطالعه موردی(شهرستان گلوگاه)
کد مقاله : 1100-COCDG1418
نویسندگان:
سلیمان بهره مند *، محسن فتحی، فاطمه بیدار چشم مغانلو
دانشگاه تهران، دانشکده جغرافیا
چکیده مقاله:
یکی از ویژگی‌های کشورهای جهان سوم، تمرکز شدید جمعیت و فعالیت‌ها و عدم تعادل فضایی در برخورداری از امکانات اجتماعی است. این ویژگی را در ایران قبل از انقلاب و آثار و بقایای آن را در ایران بعد از انقلاب می‌توان یافت. بر طبق این ویژگی، بخش عمده‌ای از امکانات و جمعیت در یک یا چند نقطه تمرکز می‌یابد و سایر مناطق در حاشیه می‌ماند و درنتیجه نابرابری‌های منطقه‌ای بروز می‌کند. لذا نظر به نقش و اهمیت این مناطق بزرگ سکونت و فعالیت،شناخت ابعاد،خصلت های فضایی – مکانی و روندهای غالب آن ها به منظور برنامه ریزی و مدیریت بهینه در راستای هدایت خردمندانه و پایدار رشد و توسعه هر یک از این مناطق امری ضروری به نظر می رسد.این پژوهش به تحلیل میزان توسعه یافتگی سکونتگاه های انسانی (روستا) شهرستان گلوگاه از نظر برخورداری از شاخص های توسعه می پردازد. هدف اصلی پی بردن به ویژگی های این ساختار و درک عمیق تر میزان تعادل یا عدم تعادل چنین ساختاری است. روش پژوهش توصیفی-تحلیلی و برای انجام پژوهش نیز از روش های تحلیل سلسله مراتبی، تکنیک رتبه بندی تاپسیس و آنالیز ترکیبی بهره گیری شده است. همچنین باید بیان کرد که جهت انجام و پی بردن به سطح برخورداری از نرم افزارهای ARC GIS استفاده شده است. توزیع فضایی پراکنش سکونتگاه ها در سطوح توسعه بیانگر آن است که سکونتگاه های محور شرقی شهرستان در وضعیت توسعه یافتگی بیشتری نسبت به سکونگاه های محور مرکزی و غربی شهرستان و عدم تعادل در برخورداری از شاخص های توسعه است.
کلیدواژه ها:
تحلیل فضایی، عدالت فضایی، توسعه، گلوگاه
وضعیت : مقاله برای ارائه به صورت پوستر پذیرفته شده است