| تحلیل جایگاه شهرستان گلوگاه و سطح‌بندی شهرستان‌های استان مازندران بر اساس شاخص‌های توسعه یافتگی منطقه‌ای |
| کد مقاله : 1121-COCDG1418 |
| نویسندگان: |
|
کرامت اله زیاری1، علی حسینی *2، ریحانه زائری3 1استاد جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری 2استادیار جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری 3دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری |
| چکیده مقاله: |
| به طورکلی ضرورت نیاز به برنامه ریزی زمانی ایجاد می شود که منابع و امکانات به طور ناعادلانه در سطح مناطق مختلف در دسترس عموم قرار می‌گیرد، به طوری‌که این بی عدالتی و ناهماهنگی باعث پیشرفت زیاد چند منطقه و به طبع عقب ماندگی دیگر مناطق می شود. پس برنامه ریزی جهت توسعه یکپارچه مناطق کشور امری مهم می باشد که می‌تواند از طریق بررسی مناطق یا شهرستان ها از لحاظ برخورداری یا عدم برخورداری از شاخص های توسعه یافتگی تحقق یابد. در این تحقیق برای سنجش توسعه یافتگی شهرستان‌های استان مازندران و تحلیل جایگاه شهرستان گلوگاه از 12 شاخص از مجموعه شاخص های اجتماعی- فرهنگی (نرخ با سوادی،نرخ مردان با سواد،نرخ با زنان سواد،نرخ باروری عمومی،نرخ خام موالید،درصد جمعیت ساکن در نقاط شهری)، اقتصادی (نرخ بیکاری،نرخ اشتغال،نرخ مشارکت اقتصادی) وبهداشت وسلامت (پایگاه های اورژانس پیش بیمارستانی 115به ازای هر ده هزارنفر، مراکز بهداشتی درمانی به ازای هر ده هزارنفر ، پایگاه بهداشت به ازای هر ده هزارنفر) استفاده شد. این شاخص ها با استفاده از تکنیک دلفی مشخص شده است و از طریق مدل VIKOR به رتبه بندی شهرستان ها پرداخته شده است. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که علی رغم پژوهش هایی که در سال های قبل صورت گرفته است شهرستان گلوگاه همچنان در جایگاه پایین تری نسبت به دیگر شهرستان ها قرار دارد. با دقت در امتیاز شهرستان های استان درمیابیم شهرستان های قائمشهر،ساری،رامسر و چالوس دارای بیشترین توسعه یافتگی هستند و شهرستان های سوادکوه شمالی، گلوگاه ، جویبار و سیمرغ تفاوت زیادی در دسترسی به امکانات و توسعه یافتگی نسبت به دیگر شهرستان ها دارند و دارای جایگاه مناسبی در سطح استان نیستند لذا مسئولان باید در برنامه ریزی های آتی این چهار شهرستان را مورد توجه ویژه قرار دهند. |
| کلیدواژه ها: |
| واژگان کلیدی: توسعه یافتگی، نابرابری منطقه‌ای، تعادل فضایی، شهرستان گلوگاه، مازندران. |
| وضعیت : مقاله برای ارائه شفاهی پذیرفته شده است |
